fotografie Wim van Velzen - landschap

Rannoch Moor


Buachaille Etive Mor 1 groot	Buachaille Etive Mor 2	Altnafeadh


Rannoch Moor 1	Rannoch Moor 2	Rannoch Moor 3	Rannoch Moor 4


Buachaille Etive Mor 2	Rannoch Moor 5	Rannoch Moor 6


Rannoch Moor 7	Rannoch Moor 8	Rannoch Moor 9	Rannoch Moor 10

Rannoch Moor 11

Vanaf de A82, de weg naar Fort William en daarmee een van de belangrijkste verkeersaders van Schotland, heb je al een prachtig zicht over de hoogvlakte (zo'n 300 meter) van Rannoch Moor. Overal rondom wordt het Moor omgeven door bergen van een meter of 1000, die echter met hun bijna onbegroeide hellingen en barre toppen veel hoger lijken. Als die toppen niet sowieso door de wolken worden opgeslokt.
Als je uit de auto stapt en een eindje het Moor ingaat (niet te ver, het is echt moeras!), heb je het gevoel alsof je net na de schepping een kijkje op aarde neemt. Zo wijds en zo zichzelf.

In prehistorische tijden was de hoogvlakte grotendeels bebost, met loofbomen en pijnbomen. Zodra er turf gestoken wordt, kun je dan ook het kienhout vinden - uitgeloogde wortels en takken.
Hoewel dit lang geleden is, staan kleine eilandjes vol bomen, omdat daar herten zich niet tegoed kunnen doen aan zaailingen en de bast van volwassen exemplaren.

Een moderne poging tot herbossing vindt plaats aan de zuidoost kant, waar Sitka-spar plantages bedekken het gebied als een leger van zwijgende soldaten. Hoewel economisch van groot belang, maken ze het landschap lelijk. Hopelijk zullen de autoriteiten het westelijk deel, zoals bij Buachaille Etive Mor, vrijhouden van dat soort landgebruik.
Als de hertenstand onder controle gehouden kan worden, zou de balans tussen grazen en begroeiing hersteld kunnen worden. Dan kan het oorspronkelijk bos zich weer herstellen, met allerlei bedreigde soorten.

terug naar boven | Rannoch Moor, feb. 2007