fotografie Wim van Velzen - landschap

Staffa en de Treshnish Isles


Staffa 1	Staffa 2


Staffa 3	Staffa 4	Staffa 5


Staffa 6	Staffa 7	Staffa 8


Staffa 9	Staffa 10


Staffa 11	Staffa 12	Staffa 13


Lunga 1	Lunga 2	Lunga 3	Lunga 4


Lunga 5	Fladda

Voor foto's van het vogelleven op Lunga, zie op deze site Schotse fauna, met foto's van Dirk Funhoff.

Staffa is een van Schotlands meest bijzondere plaatsen. Zoals het grootste deel van Mull, is het een rechtstreeks product van vulcanische activiteit. Als de lava afkoelde, trok het samen en stolde in de karakteristieke zes- en meerhoekige basaltzuilen.
Het is prachtig om te zien hoe er verschillende lagen zijn van strict verticale zuilen en chaotisch gebogen kleinere zuiltjes. De kliffen hebben zo wel wat weg van een streng heerschap met ongekamd haar.

Als je het eiland nadert (er gaan wat boten van Ulva Ferry en Fionnphort) zorgen de grotten aan de zuidzijde voor een wat griezelig gezicht - als van een hologig monster. Van dichterbij gezien benadrukken ze het oeroude van de plek, alsof ze een tunnel vormen naar prehistorische tijden.

Het is maar een klein eiland: zo'n 1000 bij 500 meter. Het hoogste punt is net 40 meter. In zijn geheel is het eigendom van de National Trust for Scotland.
Als je er rondloopt lijkt het veel groter. Zelfs als je in werkelijkheid nog maar een paar meter verwijdert bent van de klifrand, heb je het idee dat aan de andere kant de heuvel zacht verderglooit. Uitkijken dus!

Het eiland trekt niet alleen bezoekers aan, maar ook talloze vogels. Omdat ik het eiland eind juli bezocht, waren er niet veel meer. De jongen waren al groot en zochten hun eigen voedsel op open zee.
Toch waren er nog wel een aantal over. Op een bepaalde manier passen ze erg goed in het landschap, maar tegelijkertijd vormen ze een contrast met de strenge basaltzuilen.

De Treshish Isles, vlakbij, hebben een wat ander karakter. Ze zijn ongeveer even groot als Staffa, maar zien er groener en vruchtbaarder uit. De kliffen zijn imposant, met enorme vogelkolonies. Hoewel het seizoen bijna over was, hebben we toch nog wat papagaaiduiker te zien gekregen. Elegante, wat clownachtige vogels, die zich zo ver in het seizoen niet meer uitgebreid laten bewonderen.

Vanaf de kliffen van Lunga konden we naar het westen Tiree en Coll zien liggen. Naar het noorden waren de Small Isles, Eigg en Rum, goed te zien en zelfs de bergen van Skye - 90 kilometer verderop!
De alomtegenwoordige gele bloemen vormden een mooi kleurcontrast met het blauw van lucht en zee.

Net als Staffa, zijn de Treshnish isles nooit continue bewoond geweest, omdat er geen constante toevoer van zoetwater is. Maar tot ver in de negentiende eeuw hielden inwoners van Mull zomers schapen op de grotere eilanden - zoals ook elders in Schotland. Daar hebben bijvoorbeeld the Summer Isles bij Ullapool hun naam aan te danken.

terug naar boven