Image produced from the Ordnance Survey Get-a-map service.
Image reproduced with kind permission of Ordnance Survey.
deel twee: rond Loch Tay en the Grampians
deel drie: Wester Ross en terugblik
In reactie op mijn verhaal van verleden jaar ('you must have a good marriage...') schreef iemand me dat hij het met plezier gelezen had. Hij vond het ´onderhoudend, informatief en ´strangely comforting´. Helaas legde hij niet uit wat er zo troostend was, maar ik neem aan dat het delen van mijn illusies, dommigheden en ongeluk anderen helpt om de kleine problemen van het leven aan te kunnen!
Als ik dat juist zie, dan is dit verhaal vooral troostend voor iedereen die met kleine kinderen op vakantie gaat...
We zijn al vaak in Schotland geweest en komen er steeds weer terug. ´De mensen moeten wel aardig voor jullie geweest zijn´, merkte een Schotse op de camping op, ´dat jullie hier zo vaak komen´. En inderdaad houden we net zoveel van de mensen als van het landschap, de geschiedenis en de natuur van het land.
Niettemin hebben we na de stormachtige reis naar Lewis, Harris en Skye serieus nagedacht over een andere reisbestemming voor dit jaar. Het idee dat je een anderhalfjarige dreumes in de tent moet houden, omdat hij nu eenmaal nog niet kan zwemmen, was wel een beetje teveel.
Maar toen de zomer naderde en we door gidsen voor Frankrijk bladerden (Bretagne, de Alpen) zijn m'n vrouw resoluut: 'kan mij het schelen, we gaan gewoon naar Schotland'. Dat is nog eens liefde!
Image produced from the Ordnance Survey Get-a-map service.
Image reproduced with kind permission of Ordnance Survey.
We besloten op het vasteland te blijven, in gebieden waar we al eens geweest waren. Op die manier konden teleurstelling voorkomen wanneer we niet veel zouden kunnen doen.
Marleen wilde graag de Grampians eens verkennen, het oostelijk deel van de Hooglanden. We waren er wel eens doorheen gereden als we vanuit het noorden kwamen, maar waren er nooit gebleven. Jammer genoeg heeft dit gebied geen kust (die vinden we het mooist) zodat we ook besloten opnieuw Wester Ross te bezoeken. [ Kijk hier voor foto's van ons eerste bezoek in 2000. ]
Beide gebieden zijn op hun eigen manier mooi, maar niet zo uniek als de eilanden die we vorig jaar bezochten. Die vormen bijna een land op zich.
Daarom heb ik me ook niet bijzonder voorbereid met boeken of websites, zoals ik dat toen wel gedaan had.
Eén voorbereiding zal ik niet onvermeld laten: de continue strijd tegen die leden van de familie, mezelf incluis, die teveel in de auto wilden meenemen. Een paar boeken extra, genoeg kleren voor een eventuele nieuwe ijstijd, een extra statief, nog een doos speelgoed, die staande schemerlamp van grootmoeder, u weet waar ik het over heb. Of niet?
Op de dag dat je je auto pakt, gaat alles er nog netjes in, maar na twee dagen, wanneer je wat gewinkeld hebt, boeken zijn gelezen en wat kleren natgeworden, dan ziet de auto er net zo georganiseerd uit als de zolder.
Eerlijk is eerlijk, de familie heeft zich gedragen. Dit jaar kon ik af en toe zelfs de achteruitkijkspiegel gebruiken!
De laatste weken voor onze vakantie waren nogal druk en gestresst. De jongste herstelde van een longontsteking, de oudste van een soort huidinfectie - volslagen onschuldig maar je moest wel elke dag de boel behandelen. Tel daarbij een rij bruiloften op en een lijst zaken die nog gedaan moesten worden. Voor ons is de zomer namelijk een soort psychologische deadline waarvoor we een grote hoop kleine klusjes af willen hebben die echt geen uitstel meer verdragen. Althans dat denken we.
Een week voor ons vertrek naar het Verenigd Koninkrijk zei mijn vrouw: 'waarom huren we niet 10 video's en blijven we twee weken in bed?'. Daar heb ik nog vaak aan moeten denken...
Vorig jaar heb ik de club al geintroduceerd, dus nu vertel ik alleen maar dat we allemaal ouder geworden zijn. Praktisch gezien was grootste verandering dat Teun vorig jaar nog een maximumsnelheid had van 1 meter per minuut en nu meer dan een meter per seconde!
En leuk dat hij wandelen vindt! Vooral als hij bij ons weg kan. Zijn verhaal kan prima dienen als sequel op runaway bride! 'Runaway baby' klinkt ook helemaal niet slecht.
Om te voorkomen dat het Mountain Rescue Team, of Baywatch om in de filmsfeer te blijven, voor hem uit moest rukken, hadden we hem vaak aan een grote haring oor de tent aangelijnd. Uiteraard was hij daar niet heel blij mee, en niet alleen vanwege alle verbaasde gezichten die hij veroorzaakte.
Onze eerste bestemming in Schotland is Culross, een Royal Burgh (oude marktplaats) in Fife. In oktober 1997 hadden we dit prachtige oude plaatsje al eens bezocht, maar in die tijd van het jaar is het Palace, een 16e eeuws koopmanshuis, gesloten. De verwachtingen zijn nu dus hoog gespannen.
Het grote gele huis is zeer kenmerkend voor Culross. Niettemin heeft de National Trust for Scotland in haar wijsheid besloten om het alleen open te stellen van donderdag tot maandag. En wij zijn er natuurlijk op woensdag, en met ons vele andere toeristen.
Een vriendelijke restaurateur, die met wat gevelstenen bezig is, helpt ons en de anderen zoals hij kan. Hij vertelt wat over het gebouw en over zijn werk. Dit in combinatie met het bezoek aan de tuinen, die gelukkig wel open zijn, redt de dag.
Overigens vonden de jongens de speeltuin toch leuker, maar dat zal niemand verbazen.
De volgende stop is Callander, waar we een uitstekende tweedehands boekhandel weten (zie 'Every morning is different' over ons eerste bezoek aan Callander en hier voor een foto van de winkel en de eigenaren.).
En inderdaad moet ik de stapel boeken uitdunnen tot een schamel negental (denk aan de volgepakte auto!). Voor ons klopt het motto van de winkel It is why you came here helemaal!
Zoals gepland komen we tegen de avond in Killin aan, het meeste westelijke punt van Loch Tay. Het blijkt echter niet eenvoudig om een goede camping te vinden. De eerste twee waren van die typische Caravan Club sites, met veel asfalt en grind. Daar wil je niet staan als je geen 50 bent en geen hond hebt.
De derde is aangelegd op een aantal hoge terrassen, die uitkijken over het prachtige Loch. Echt een fantastische lokatie. Maar voor de veiligheid (het terrein is erg steil) zijn kinderen onder de 10 niet toegestaan... Dus gaan we nog wat verder, naar Milton Morenish. Een mooie camping bij een boerderij met veel gras en speelplaatsen. Alleen jammer dat je het meer zelf niet kunt zien.
Omdat we de omgeving mooi vinden en wel wat rust kunnen gebruiken besluiten we drie nachten te blijven en het gebied rond Loch Tay en Ben Lawers te onderzoeken voor verder noordwaarts naar de Cairngorms te gaan.
deel een: wie, waarom en waar
deel twee: rond Loch Tay en the Grampians
deel drie: Wester Ross en terugblik
Dit artikel is geschreven door Wim van Velzen, © 2006.
Op- en aanmerkingen zijn welkom!De meeste van de foto´s in dit driedelige artikel staan ook in de volgende portfolio´s:
Breadalbane (2006)
the Grampians
Wester Ross (2006): from Applecross to Shieldaig
Wester Ross (2006): Torridon and Gairloch
Wester Ross (2006): Gruinard Bay and Dundonell
Culross (binnenkort)